Dumanlar içinde kayboldu feryatlar,
Dumanlar içinde mahvoldu hayatlar.

Endişeyle ürperiyor hep gönüller,
Dehşetle sarsılıyor şu bizim iller!
Zincirlenmiş sanki sevgi dolu diller.

Bir pazar kurulmuş ayrık otlarından,
Bulaştırır sırnaşık mikroplarından,
Her şey uzaklaşırken hayatlarından,
Kopartır bağını bütün dostlarından.

Gözümüz karardı bu zalim mahşerde,
Ağzımız bağlandı konuşmak mı, nerde?
Hasret okunur baktığımız gözlerde,
Acziyet inliyor çileli yüzlerde.
Yine yalnızlıkla kapanıyor perde.

Kutlu izler çizse umut yolumuzu,
Adalet takip eder haklı sözümüzü.
Muhabbet kaplayınca gönlümüzü,
Mertçe bir uğraş doldurur özümüzü,
Sonra virüs terk edince dünyamızı,
Bir güzel hal eyler şu hallerimizi.

Dumanlar içinden doğrulan hayatlar,
Dünyadan ürperti geçince rahatlar.

TURGUT YILDIZAN
30/12/2020
BİLECİK