3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
633
Okunma
Perdelere gömdüm dört duvarımı
Göz pınarlarımdan yokluğun aktı
Fırtınalar vurdu son baharımı
Ulu çınarlarım yapraklar döktü...
Oysa ne baharlar kucaklamıştık
Yaz yağmurlarına düş saklamıştık...
Umutsuz günleri yasaklamıştık
Bahtımıza heyhat! son bahar çıktı...
Yemyeşil doğayı cennet yapandım...
Her yol ayrımında sana sapandım...
Sen gidince dört duvara kapandım.
Dört duvarımı da hasretin yıktı...
Viraneler oldu şimdi meskenim...
Sensiz yarınlara, düne küskünüm.
Senle bülbül iken sensiz suskunum...
Yokluğun koca bir maziyi yaktı...
5.0
100% (4)