şimdi hangi kelimeleri ekleyeyim yoluna,
hangi kafiyeler tanımlasın seni?
sen odamın, evimin rengi
baharımın kokusu, ruhumun dengi..

penceremin önünden geçen kuşlar,
bilinmezliğe göç ediyorlar.
belki de senden bir iz arıyorlar,
yıpranmış kanatlarında hep aşk izleri..

tutamam ben o özgürlüğe kaçışları,
özgürlük adında tutsak kalışları,
senden bana o hiç olmayan adımları
edemem tarif, sonsuza dek yazsa da kalemim..

belki bir an kırılır gücenirim,
duramam buralarda, sana seslenirim.
hani nerede çocukluğumun oyunları,
ağaçların içinde kovalamacaları..

bir kere daha çıkarır mı hayat seni karşıma,
son bir özlem dindirme çabalarım,
gözlerinde saklı nadide gizem,
yüreğin konuşsun ben hep anlarım.

zaman geçtikçe anladım, sen başkasın,
yeni bir söz söyle kusurumu bağışlasın.
Yaşayan herkesi sildim solumdan,
inan bana mütemadiyen aşklasın..