BÖYLE HELÂK OLUP GİTTİ FİRAVUN




Erkek çocukları öldüren zâlim
Yaradan Musâ’ya olmuştu halîm
Eşi Asiye’yi meyletti Rabb’im
Kendini bir ilâh sandı Firavun

Musâ’yla kardeşi Hârun birlikte
Zâlimi imâna davet etmekte
Gidince suçlandı hep nankörlükle
Kendine zulmetti, kandı Firavun

Ona mucizeni göstersen dedi
Asâ ejderhaya birden benzedi
Eli nura benzer parlayan eldi
İmâna gelmedi, yandı Firavun

Musâ’yı yenmeye türlü sihirbaz
Hayrete düşürdü herkesi biraz
Musâ’nın asâsı yutar da doymaz
Onlar secde etti, kızdı Firavun

“Musa ve Harun’un Rabb’ine” imân
Etti sihirbazlar kalmadı gümân
Asarım diyerek tehditle isyân
Yaradan’a harbi açtı Firavun

Firavun’un akıl hocası Kârun
Musâ’ya tuzakla kurmuştu oyun
Başlangıcı oldu bu ona sonun
Yerin tâ dibine battı o Kârun

Kârun’du kibirli, azgın, insafsız
Büyük bir servete sahip vicdansız
Ya Rab beni kurtar demez imansız
Toprağın içine girmişti Kârun

Üstüne atacak zinâ suçunu
Bozacak Musâ’nın da huzurunu
Diyemedi kadın yutkundu bunu
İmana geldiler, şaştı Firavun

Yaradan onları etti imtihan
Tufanla çekirge, kurbağayla kan
Yine de onlardı akıllanmayan
Kavmiyle de mücrim oldu Firavun

Musâ’yla kavminin peşinden gitti
Geçerim sanıp da denize girdi
Çaresiz kalınca imân da etti
Yine de imansız gitti Firavun

Yüce Allah âyetinde bildirdi
Cesedi kâfire ibret gösterdi
Rabbü’l Alemîn’di bize gönderdi
Âleme ibretlik oldu Firavun

İbret vesikası olmuştu bunlar
Helâk olup gitti hep unutanlar
Olanlardan bir ders almayan kullar
İbret-i âlemdir size Firavun

Günümüzde de var nice Firavun
Dünyası zindandır inanan kulun
Musâ’yla cezâyı çekecek suçun
Gelmiş ve gelecek her bir Firavun


EL-HALÎM; 99 Esmâ’ül Hüsna’dan birisidir. Suçluların cezasını vermeye gücü yettiği hâlde cezalandırmayıp onlar hakkında yumuşak davranan, cezalarını geriye bırakan; acele ve kızgınlıkla muâmele etmeyen demektir.
GÜMÂN: Şüphe