Ustaya nasılsın denmez
Ey yüreğimi parçalayan sevgili!
Doldur aşk ile suyu tükenmiş helkeleri
Yaz, ustam için sevgiye dair bütün ilkeleri …
Yaz, ustam için gelip geçenleri
Topla parçalarımı bölme beni!
Bırakma kederle baş başa benimle yüreğimi
„Dökülmüşse şarap, kırılmışa bardak“
Yeter ki, gönüle kalma uzak!
Esiyor gönüllerlerde bu günlerde soğuk bir sazak
Yendi ustam kendine ne kadar kurulmuşsa tuzak
Seni bekliyor ey sevgili, çay dolu bardak
Sipere yatmış bir hasretlik var
Kenarları bozarmış ağarmış oturulmaz koltuklar
Bu evrende her şey içim gibi kanar!
Ustaya „nasılsın“ denilmez, bu soru bir yürek parçalar
Saatler zamanı, rüzgar saçlarını okşar
Limite gelmiş gözlerinde yorgunluk var
Uzan, uyu ve dinlen daha sabah çok var
Vakit gece yarısı hava soğuk, acılar camlarda uğuldar!
Aklım gibi yıkılmış darmadağın duvarlar!
Bırak uçsun, gökyüzünde özgürce kuşlar ve uçurtmalar
Yokluğunda yüreğimin acılarıyla türer yosunlar
Ustaya nasılsın denmez ey yüreğimi parçalayan sevgili
Sana sadece ben değil sekiz milyar ağlar
Gitmiyorsun, gidemezsin, izin vermiyorum buna
Çünkü yüreğime akan temiz bir pınarın var
Silinir seninle içimde ki bütün korkular
Bilmelisin bunu, sevgi gönlümdeki bütün kapıları sana açar

H. H. Arslan - 18.12.2020