"Perenna’sız öylesine bir şiir!..."

Babil’de sevgililer
bir kızıl saçlı rüzgâr
bir yanardağ gibi alev alevdiler
Babil’de sevgililer
nar çiçeği gülüşleriyle
destansı sevdalârı sevdiler

Süt taşırdılar
mezepotamya çeşmelerinden
ejderha derisinden kırbaları
semiramis inciler dizilmiş urbaları
gönül süsüyle süslü pelerinleri
bazen bir bıçkın Maya
afilli Eti
bazen asil bir Sümer’diler

platonik aşklarını
cam şişelere gömerdiler..
gökleri delen perdeleyen taşları yoktu
İstanbul gibi
güvercin kuşları yoktu
güvercindiler

aşkı güneş bildiler
babil’in asma bahçelerine
bulut bulut eğildiler

yem oldular atmacalara
şarap bakraçlarına
gömdüler başlarını
issiz köşelerde ağlamaklı
zamanı en zehirli kadehlerden emerdiler

Babil’de sevgililer
şeteraban yalnızlığı severdiler
erguvan bakışlı dağlarda tepelerde
tümseklerin üstünde
kızıl lâlelerdiler

Babil’de sevgililer
içmeden sarhoş olurlardı
fuzuli gibi gönül nakkaşeleri vardı
bilseydiler Nedim’in nigahban nergislerini
leyla’lara dönerdiler

uçan halılara
döndürdüler düşlerini
yitik aşklara saklayıp gülüşlerini
bulutlara yağmur çektiler
sarp yamaçlarda en cılga yollarda
uçurumlarda çiçektiler

Babil’de sevgililer
ipeği okşar gibi toprağı severdiler
kıskançlıkları çölde serap kadardı
sarhoşlukları bir sağrak şarap kadardı
saraylarda kuru çöl karası
cariyelerdiler

afyon yoğurdular kızılcık şerbeti ezdiler
hasan sabbah’ın
cennetlerini gezdiler
hammurabinin gümüş şamdanları titrerken
tarihin zifiri sokaklarında
huzur dağıttılar
hüzün ezdiler

Babild’e sevgililer
bir vakanüvüsün pörsümüş parşömenlerinden
çıkıp geldiler İstanbul’a
boğaziçine sızdılar
karanlık gecelerde gümüş yorgan gibiydiler
gülsuyu şişelerine süzdüler
en güzel şiirlerini
her seher bir gonca gülün
pembesine sızdılar

anadan doğma yiğit
anadan doğma bahtsızdılar
günahsızdılar
habil’le kâbil gibi kinleri yoktu
ama onlardan daha zenginleri yoktu
can karası zigguratlarda
gül kurusu yüzleriyle saraya karşı
irem bağlarının şebnemlerini
yağmur yağmur
gözlerinden süzdüler

zamanın kümbet gibi göğsünde
birer sarışın öksüzdüler
usul usul soldu güllü gülüşleri
Babil’de sevgililer
sadece sevdiler
ölümsüzdüler!
---------------yitikozan
Durmuş Kaya