DUDAKTA TEBESSÜM SEN ÖÐRETMENÝM

Öðretmenlerim: Recep KABAÞ’a

Adýný söylesem dudaðým titrer
Boþanýr alnýmdan damla damla ter
Öpersem elini bir kere eðer
Dudakta tebessüm, sen öðretmenim

Kýrþehir’de ateþ yandý, köz oldu
Hece hece birleþince söz oldu
Daðlar aþtýk, dere, tepe düz oldu
Giderken önümde, sen öðretmenim.

Gezdim Anadolu’mu adým adým
Her adýmda bil ki sizi aradým
Sevda dedim deryalarý taradým
Sevdamýn yolunda, sen öðretmenim.

Çiçek çiçek arý gibi dolaþtým
Her hedefe, bilginizle ulaþtým
Enginlere sýðmam, deryalar aþtým
Her çiçekte balým, sen öðretmenim.

Türk’üm, Müslüman’ým baþým dik durur
Verdiðiniz kültür, bizi yoðurur
Rabbim bizimledir, hep bizi korur
Rabbime duada, sen öðretmenim.

Türklük beden, Kürdü, Çerkezi, Lazý
Bir millet olmuþuz, tarihte yazý
Dilerim Rabbimden birlik niyazý
Birliðin mimarý, sen öðretmenim.

Gül açtý bahçemde, Emine, Ali
Kimi doktor olmuþ, kimi de vali
Sorarým onlarý, memnun ahali
Saadet zinciri, sen öðretmenim.

AYDINLIM bedende caným durdukça
Yürekler her zaman toplu vurdukça
Kuran’a, bilime soru sordukça
Sorunun özünde, sen öðretmenim.

Musa SERÝN, 29.06.09.2009