İnsan onuruna
BAĞIŞ değil
HAK EDİŞ yakışır.

Ucuz EKMEK
Büfesi önünde
Sıra kapmış EMEKÇİ kardeşim
Gözlerinde ki mutluluğu
Mahcubiyetine ESİR etme.
Utancına mahkum olma
Direncinde kuvvet bul
Bu kusur değil EMEKLİ ağbim
Utanılacak hiç değil...

Asıl Yüzü kızaracaklar
Alın terini ucuz tutanlar
Emeği yok sayanlar
Egemenler
Yönetenler
En ETKİN olanlar
Sonsuz YETKİ kullananlar
Utanacak olan onlar...

Pek tabi
Yurt dışı hesaplarından
Gizli kasalarından
Yapılarından fırsat bulup
Seni beni hepimizi
Düşünecek kadar
Zaman bulabilseler...

Haa sahi
Birde şunu yapmasalar
Senin
Benim
Bizim
Nasırlı ellerimizden
Yorgun bedenlerimizden habersiz
Pamuk gibi
Yumuşacık elleri
İhtişamlı görüntüleriyle
Meydan Meydan anlatmasalar...
Kendilerine methiyeler düzerken
Şu kadar ürettik
Bu kadar
İhrac ettiklerini
Nutuk çekerken
Dünya da Lideriz
Dünya Dev’iyiz diye
Tekrar tekrar övünürken...

Seni beni bizi
Ucuz ekmek
Sebze kuyruğunda
Sırada bekleyenleri
ASGARİ ÜCRET’e
Çalışıp üretenleri
Hatırlayıp kutsayıp
Bizden de
Söz edebilselerdi...

Kim bilir
Belki de bu kadar
Mahcubiyet yaşamazdık.?

Necip Kahraman