YAKARIŞ 

ayak izlerini öptüm masumiyet denizinde 
uzun yolculuklardan sonra nihayet 
karanlıklara doğan aydınlıklar denizinde 

söyle bana nasılsın hayat 
ol hayat ehline hayranım sessizliğinde 
bağışla bizi Tanrım insanlık ikliminde 
bağışla ve kurtar bizi O’nun hatirına 
o ki 
insanlık denizinde bir inci 

Sensin veren bağışlanma sonrasında sevinci 
geçiyor bir meltem rüzgarı 
öperek kutlarken bizi 
iliklerimize kadar insanlık 
iliklerimize kadar isyan sarıyor bizi 

bunca isyan bunca zulum sarıp sarmalıyorken bizi 
sardıkça içten içe yayan yandıkça alevlenen 
alevlendikçe yanan 
ve sarıp sarmalayan bizi 

ne bir aşk uğruna sessizce yanan aşk şehidiyiz biz artık 
bir hiç uğruna yanan ve bir hiç uğruna öldürüleniz biz artık 
biz yaşamadan ölen ölmeden yaşayan ölüleriz artık 

biz biliriz birbirimizi 
yanlışlarımızı kutsayarak bir ömür süren 
varlıklarız artık
biz hayat süren leşler
yürüyen ölüleriz artık 
her baskıya onursuzca boyun eğen 
ölüleriz artık 

biz doğmadan ölen yaratıklarız artık 
biz bir hiç uğruna yaşayan 
ve onursuzca ölen yaratıklarız artık 


Ahmet KEMAL

Ahmet Kemal