Ufukta boğuşan aşk, sarıya durmuş cihan,
Canı cilveli kılan, evreni yöneten sen.
Yorgun kıvrılan yollar, yarıya doğru nihan ,
Yakarken teni alan, evreni yöneten sen.

İlkeler er geç talan, salt bilinç işgal görür,
Erkek dişi fark etmez, istenç benliği bürür .
Üstün olan sevdadır, kıyamet kopsa yürür,
Akılda beni çalan, evreni yöneten sen.


Yıkıldı efendim, bak, gönül otağım yanar,
Bir duman seli varım, gör sızım sızım kanar.
Şems gibi yüzün yansır, üryan eksende döner.
Yücelerden hü kalan, evreni yöneten sen.

Ben sende yok olurum, sen benim özde yüzüm,
Dile gelirken gizin, kaybolur inan hüzün.
Boşluk titrer çözülür, kutlu soluktur közün,
Beni deryaya salan, evreni yöneten sen.

Aykız aşıktır sana, şuramdan seni buldum,
Kendi içimde ışık, anda sıcacık doldun.
Tülüme evrende tan, beytullah menzil yolsun,
Cihana sultan olan, evreni yöneten sen.

Leyla Koçak Oruç
16 Aralık 2020
Beytullah: ( kâbe için kullanılır) Tanrının evi