İRFAN BAĞI

Gafletten kurtuluşa ermeye bak ey insan!
İrfan bağından güller dermeye bak ey insan!
Bu fena yol, yolcuyu hayırlara götürmez
Gittiğin uçurumu görmeye bak ey insan!

ALAN DA VEREN DE O!...

Tek sermayen imandır, alan da veren de o!...
Gün hitama erince defteri düren de o!...
Başka kurtarıcılar aramak nafiledir
Yarın rûz-i mahşerde hesabı gören de o!...

EŞİK

Bırak sırma kaftanı, ciğer satanlardan ol!
Kalbi yalnız Hakk için hakça atanlardan ol!
Eşikten geçmek için pak tut gönül aynanı
Hakikatin aşkına nefse çatanlardan ol!

HAFIZADAN TAŞANLAR

Sanırsın ki ölünce ten gider, ruh yok olur
Kiminin yüzü kara, kimisinin ak olur
Yaşanan her ne varsa taşar hafızamızdan
Anısı çok olanın acısı da çok olur

EZAN SERİNLİĞİ

Kalbimin rahlesinde okudum kâinatı
Secdede idrak ettim ruhun derinliğini
Nefsimle vedalaşıp terk eyledim inadı
Günde beş vakit duydum ezan serinliğini

(Y)AKLAŞTIM

Yağız delikanlıyken boran vurdu, aklaştım
Şölene davetliyim; kemanım var, yayım yok
Coşkun akan bir nehrin kenarına yaklaştım
Bu dünyanın var’ından gayri hiçbir payım yok

M. NİHAT MALKOÇ