Hançerdir sözlerin saplarken meşkle
Dökülen nağmeler diller sancılı
Tahtıma konamaz layık-ı aşkla
Ruhumda coşmayan seller sancılı

Değmeyecekti hiç ayazın ahir
Şiirlerden beste ahusun nehir
Aşkı hayaliyle ettiğin kahır
Bağında kör baykuş güller sancılı

Tohumlar yeşermiş göze gelmişsin
Ham sözleri ilaç derman bilmişsin
Kaf dağından esen acı yelmişsin
Gözlerin serapmış çöller sancılı.

İnsan çürür imiş gam-ı kederle
Çınarın gövdesi kurdu hederde
Ormanın çığlığı merhem ar derde
Udinin akordu teller sancılı

Düş kurmak güzelse hayalim sendin
Hücreler gergiyse dardayım tendin
Darağacı kurup celladı kendin
Kılıcı boynumda eller sancılı.







DOST KALEMLER

gönül yaylasında aşk ise konu
yarim dediğine can ise sunu
gelip çatmış sanki dünyanın sonu
pınarlar kurumuş göller sancılı PİROM AHMET ÖRNEK


Açtı mı güllerin bahar dalında
Savurdu tozunu fizan çölünde
Sevdası ağlıyor gör bu kulunda
Seninle koştuğu yollar sancılı

Ozanım yazıyor içinde fermanı
Titretiyor efkar fırtına kervanı
Unutma kükreyen birde mervanı
Seninle ağlayan kullar sancılı

Hazanı geçmeyen bereket geldi
Duygularım selde havasız kaldı
Ne zaman ağladı bugünde güldü
Bilmeyen benimde haller sancılı OZANIM AHMET KARA

Görmek istediğim yüzler kaybolmuş
Gidişin kalbimi hicrana salmış
Dallarında güller özlemle solmuş
Ardından baktığım yollar sancılı. Kardelen-1



Salın gerdanın kır, inceden ince,
Endama bakayım,yürü gönlümce,
Son sayfaya kadar, okunan günce,
Sarılsam bel boydan, kollar sancılı... Nurettin GÜLBEY