Nasıl katlanalım bu acıya siz söyleyin
çocukları aç kadınları mutsuz bu ülkenin
sokaklarında mahzunluk var
artık bekleyemiyoruz ölüm sonrası cenneti.
Niçin konuşmuyorsunuz yitrikliginizin altında ne var
neden sevişmeyi bilmiyor özgürlüğünüz
yoksa özgür degilmiyiz söyleyin hadi.
tanrı tanır bizi küçük böcekleriyiz onun
yinede yaşamak isteriz kış gelince bir paltomuz olsun
çoluk çocuk bir odada sevinçlenelim.
biliyorum sadece bir insanım ben.
Düşünüyorum tüm eksik sevilmiş kadınları
mavi önlüklü çocuklarını bu ülkenin.
Artık görünen odurki hırçınlaşmalı isteklerimiz
bir kapıyı çalan o yorgun devrimci bir yoldaş
ruhumdaki isimsiz ülkümden bir meze yapıp
mavi geceye koşacağım,sen ordamısın.
katlanacakmıyız bu acıya bu yalan cehalete
ibadet hanelerde umut dağıtır din adamları
yinede aç yatar çocukları annelerin
kadınları korkar yaşamaktan kadınlıklarını
nasıl bitecek bu yalan dolan ,söyleyin bana.