9
Yorum
40
Beğeni
5,0
Puan
1223
Okunma
telefon telinden haber gelirdi eskiden
açmaz oldu kuş kanadını korkar kediden
ne tel kaldı ne kumru arayamam yeniden
öz babanın çiçeği oğlumun gülüsün sen
bilemedim güzelim nasıl olur bir gelin
özlem kuş nefesine bekleriz yine pelin
bak üzmem hiç varmasa da telefona elin
öz babanın çiçeği oğlumun gülüsün sen
bu şiir bu suskun bilirim hep sevgiden
göçmen okunurken çok eski bir dergiden
çiçek açmaz dağına kanmaz İzmire giden
öz babanın çiçeği oğlumun gülüsün sen
ama diken gül için kin ekmeyesin gelin
soğuk dağ suları gibi düşürmesin selin
derin buz rüzgârı gibi üşütmesin yelin
öz babanın çiçeği oğlumun gülüsün sen
o ateşten gömlek kuşanınca anlar insan
o sevgi ne demek soğuyunca anlar insan
o evlat ne demek doğurunca anlar insan
öz babanın çiçeği oğlumun gülüsün sen
..
hasretin kor ateşine yanar ya sevenler
öyle çok uzun değil ömür ey sevilenler
bilmeyenler bilene sorsun dedi erenler
yüreğimiz de durur uğruna can verenler
...
sen insansın sen sevdasın bilgesin sen
insana neyin yakışacağını bilirsin sen...
5.0
100% (26)
Cevap Yaz
