Senden sonra karanlıkta yatmaya korkar oldum...
Ve gülmeye....
Gece karabasan gibi çöker üstüme.....
Sabaha kadar hiç gitmez...
Bu yüzdendir ışığı bir başka sevişim...
Gün zor mor doğunca içim rahatlar...
Yaşamak için bir yol ararım....

Senden sonra kalabalıktan kaçar oldum...
Ne zaman sen sorulsan, korkarım....
Konunun değişmesini beklerim...
Kaçamak bir kaç cümle çıkar ağzımdan..
Oda dilimi yakar...
Bu yüzdendir susmayı bir başka sevişim..
Söz lal olan dilde bitince içim rahatlar...
Tutunmak için bir dal ararım...

Senden sonra sonbaharı istemez oldum..
Yaprakların dökülmesi seni hatırlatıyor..
Ve solan her çiçek...
Rüzgar çıkınca endişeye kapılıyorum...
Renklerin her yüzü sana niye benzer...
Bu yüzdendir güneşi bir başka sevişim...
Baharda canlanınca doğa içim rahatlar...
Yeşermek için bir yol ararım...