6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1490
Okunma
Saniyelerin saatlere,
Dakikaların 2,5 güne,
Saatlerin nerdeyse 1 haftaya,
Günlerin ise yaklaşık 1 aya tekavvül ettiği zamanlardayım.
Görüntüler anlamlarını yitirmiş,
En sevdiğim şarkılar uğultudan ibaret.
Günlük telaşlar yersiz, gereksizleşmiş.
Artık ne gün doğuşunun tadı kalmış,
Ne de güneşin inzivaya çekilişinin.
Ne ayın geceyle hasbihaline kulak veriyorum,
Ne de ayçanın gündüzle vedasına üzülüyorum.
Konuşuyorum, düşünüyorum, yazıyorum,
Nefes almakdan ibaretse yaşamak,
Bir ihtimal, hala yaşıyorum.
Cevap Yaz