2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
492
Okunma
Karanlık gecenin ardına saklanan sır,
Büründü mateme.
Ne ses, ne seda var
Bir adım daha yaklaşıyoruz ölüme,
Her saniye.
Sokaklar karanlık ve ıssız,
Geceler soğuk ve acımasız..
Kim bilir kimleri karıştırdı,
Sonu meçhul yollara?
Kimleri azraille tanıştırdı;
Oturttu ölümün kucağına?
Geceler acımasız,
İnsanlar arsız.
Cefa içinde sefa
Sefa içinde cefa sürdüler
Adem’den bu yana.
Bir kez olsun bakmadılar ibret aynasına.
Gece karanlık,
Kötüye açık;
İnsan demez ’Hayır’!
Geceyle birlikte örtünen sır,
O’na uyana hazır.
Ne mutlu karanlıkta bile
Yüreğinde güneş taşıyan insana!
(19.08.2008)
5.0
100% (7)
Cevap Yaz