I.
Gece çok sessizdi, zaman geçerken
Karşımda hayalin, belirdi dedim
Düş müsün, gerçek mi? Gayrı seçerken
Hüsran olan gönlüm, delirdi dedim

Seni beklemiştim ümitle oysa
Hayal kırıklığı yaşadım buysa
Yürekten çağırdım sesimi duysa
Kim bilir belki de gelirdi dedim

Şiire düşerken böyle satırlar
Bir kahve misali varsa hatırlar
Sanırım düşünse belki hatırlar
Unutmazsa beni, bilirdi dedim

II.
Saatler geçmedi gece uzundu
Bitmeyen kalbimde senin mevzundu
Böyle yapayalnız ruhum mahzundu
İstese gelmeyi, dilerdi dedim

Kim bilir hemen boş verir Dünyayı
Gerçekleştirir mi, diye hülyayı
Görse de bırakır pembe rüyayı
Kalkıp uykusunu, bölerdi dedim

Artık ümidimi öyle yıkmaz o
Gururla nazıyla tavrı takmaz o
Oysaki karşıma çıkar çıkmaz o
Tebessüm ederek, gülerdi dedim

III.

Yıkarak bendini aşan sel gibi
Dudaktan ismimi anan dil gibi
Hasreti içine çeken yel gibi
Nefeste özlemi, solurdu dedim

Seven sevdiğinle sevdayı yaşar
En güzel duyguyla yürekte taşar
Olsam da Fizan’da yolları aşar
Arayıp ta beni, bulurdu dedim

Gizemi meydana çıkar bununda
Vardır ki herhalde meyli onunda
Biter yalnızlığım artık sonunda
Yanımda yoldaşım olurdu dedim

07. 12. 2020