9
Yorum
17
Beðeni
5,0
Puan
1145
Okunma
Lice’de görev yaparken bir kaç öðrenci okulumun otuz camýný kýrdý. Annesi, babasý seyrederken benim elim ayaðým titriyordu. Müdahaleden sonra eve geldim. Bu þiirle içimi döktüm.
Edebiyat öðretmenim sevgili Mehmet Akýncý Beye þükranlarýmý sundum o gün. Ýnsan olmamýz için ne kadar çok emek veriyordu...
Öðretmen mum olmayý göze aldýysa ona kurban olurum...
Babasýnda yok terbiye,
Anasýndan kaç geriye,
O çocuða kýzman niye,
Öðretmenim öðretmenim…
Baþköþede evde yalan,
Aferini aldý talan,
Çocuðuna budur kalan,
Öðretmenim öðretmenim…
Baba þaþý ana þaþý,
Onlar yýlan çýbanbaþý,
Boþa çatma gözü kaþý,
Öðretmenim öðretmenim…
Babasýnýn çakal namý,
Çocuk kýrdý otuz camý,
Gördü güldü insan hamý,
Öðretmenim öðretmenim…
Cantekin der; yandý yürek,
Baba güldü gevrek gevrek,
Ýlim irfan çaba gerek,
Öðretmenim öðretmenim…
5.0
100% (11)
Cevap Yaz