Çocuksun dediler dalga geçtiler
Büyüdüm yürüdüm pişman ettiler
Kimse diyemez o kısa giymiş
Kimse diyemez o örtü takmış
Söyleyemez kimse hiçbir hadle
Oda sallamiştir kuyruk diye
Kimi engelli kimi çocuk
Kimiyse sadece kadın diye
Söyleyemez kimse hiçbir hadle
Tadı damağında kalmıştır
Ondan bakiyodur diye
İnsan olan söylermi bunu
Bir annenin evladı
Bir çocuğun annesi
Söyleyemez kimse hiçbir hadle
Evlenme zamanı gelmiş diye
Söylemeyin söyletmeyin
Kimseyi karıştırmayın hayatınıza
Karismayin kimsenin hayatına
Yorum dahi yapmak olmazken
Birde yaymayin konu komşuya
Hep derler onun kızı kaçmış
Ah nede kötü anaymis sahip çıkamamış
Söyletmeyin kimseye
Kimse demez neler yaşamış
Aceba bunu neden yapmış
Karişmasin kimse maviye
Aksın gitsin hayat kendince
Hep güçlü hep cesur
Unutma konuşmak değil
Haykırmak gerçeği
İnadına
Her daim daha güçlü
Her daim daha ileri
Söyleyenlere inat
Eziyet edilip kırk kilit altında
Olsan dahi kirletmemek için
Içindeki çocuğu
Ve kirlenmesin diye kurulan hayaller
Hep kararlı hep daha cesaretli
Haykır gerçeği duyur sesini
Unutma adaletli yaşamak
Bir gün dahi olsa
Varmı bundan daha ileri
Güzel bir dünya için
Susturamasin kimse
Hiçbir güç seni
Yeterki yaşasın içindeki
Hayal kuran düşler kuran
O dünyanın sahibi
Ve üzmesin kimse
Hiçbir anneyi
Unutma
İstediğin her şeyi yapmak değildir özgürlük
İstemediğin hiç bir şeyi
Kimse hiçbir güç
Yaptiramasin asla sana
Ve unutma kirletenlere inat maviyi
Bir andan ibaret değildir hayat
Bir bedenden daha fazlası insan
Sadece yaşamak değil hayatı
Faydalı olmak dünyaya
Kirletenlere inat
Ve içinde ki çocuğu güldüren dir yaşayan
Hey sen oradaki!
Yalnız değilsin asla
Seni de anlayan var bu gökyüzü altında..