5
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
459
Okunma
Hazan yaprağı gibi şu ömrüm.
Savrulup gider, meçhule doğru.
Konuşmaz artık, lal oldu dilim.
Bir ateş misali, göğsümün solu.
İnce, ince yağmur yağar üstüme.
Çileler, dertler, düştü bahtıma.
Kader kara yazmış, yolum sonuna.
Gülmeye kapanmış, ömrümün sonu.
Gözümde ışığım, söndü sönüyor.
İçim yanar amma, beden donuyor.
Gözde yaşlar bitti, kanlar akıyor.
Güller açmaz artık, kırıldı dalım.
Bilinmez düğüm’ ki, çözülmez oldu.
Soldu çiçeklerim hep, elimde kaldı.
Hayatım düşe, kalka, sonlara geldi.
Göründü çaresiz, ömrümün sonu.
Muhlis SÜNBÜLCÜ
5.0
100% (8)
Cevap Yaz