.........................................Elmas Yıldırım’ın aziz hatırasına...
Ruhunu satmışlar geldi sinsice
Ne kükremelerimiz kaldı
Ne de Turan sevdası
Yakıp yıktılar milli ülkümüzü
Dağıldı kutsal otağımız
Kemik peşinde koşan itler
Çöreklendi yolumuza, ülkümüze!..

Tanrı Dağlarında esmiyor rüzgâr
Ötüken’de kurudu pınarlarım
Öksüz kaldı çileli Türk’üm
Telef oldu Bozkurtlarım
İhanetin kıskacında harabız
Kızıl elma aşkı yüreklerimizde
Yanıp, kül olup savruldu gönüllerde
Soytarının şeytani oyunlarında
Kimliğimizi, özü, asaleti kaybettik!..

Uyan yiğit Türk’üm uyan gayri
Ülkü sancağını çek göndere
Zafer türküleri dilimizde
Yansın umut meşalesi yeniden
Aydınlat karartılan gökyüzünü
Kır artık asırlık zincirleri, silkin
Korkma, şahlan, gürle
Kuşan pusatını, bin yağız atına
Mukaddes ihtilâli başlat öz yurdumda...

Zafer Direniş
...

KARABULUT.