0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
519
Okunma
Ellerin ellerimden
ayrılırken
hep bir şeyler
götürür
benden
elveda derken
dudakların nefret eder
Kendinden
Bir damla gözyaşın
okyanus olur
düşer içine boğulur
(um)
damla damla akarken
gözlerimden
ölüm
gözlerimin içine
bir sen
düşersin
ah bir bil’sen
işte o zaman
- (ın)
senin
zamansızlığın -
çok zor çok ağır gelir
Bana ölüm
Bir tatlı bakışın ısıtır
içimi
sıcak bir dokunuşun
alev olur
yakar
bedenimi
sonra
kapkara
bir duman gibi
yayılır ruhum etrafa
uçup kaçar çok uzaklara
bir ben
kalırım geriye
yanmış
kül olmuş
bir ben
Düşürülmüş tuzaklara
5.0
100% (4)
