3 Kasım 1982
Cebimde terhis kağıdım.
Ve askerler de ikiye ayrılır.
Terhis olanlar ve terhisi gelenler
27 Kasım 2020
Terhis edilmiştir kağıdı

Gide gide biten yollarımız,
Gide gide bitmeyen yollarımız
Arabalar…..>
Uçaklar…….>
Trenler…….>
Bir ömür verdik yollarımıza

Giderken özgür bir ülkenin askeriydim
Özgür bir ülkenin bana ait odası,
Bana ait yatağı bana ait uyku ve uyanık hakkım, doğru ve yanlış hakkım.
Özgürlük kristal ciğerlere sahip olmaktır.
Nefes al, nefes ver

Nur yoldaş’ın Sultanı Yegah-ı
Ah 1980 yılların külüstür arabaları,
Yolcularını hep yarı yolda bıraktın.
Arabalar birbirine geçmeye çalışırken,
Sanki toz bulutları yarışıyor sanırsınız.

Kars Perondan binmiş olsaydım
Her manzarasında Kars geride kalırken
Elveda diyecektim.

YOLCULUK UÇAK CANLANDIRMAM

Kartallar yüksekten uçar
Uçaklar daha yüksekten uçar.
Seni getiren uçak sevdiklerine,
Öteki asker gençleri sevdiklerinden uzaklaştıran aynı yollar ve uçak değil mi.?

Asker sesi ile uyanmak
Anne sesi ile uyanmak
Fark bu…

Kimimiz vatan için öldü, kimimiz bedava nutuklar attı , kimimiz parası sayesinde askerlik Şubesinin yolunu bile bilmedi.

İnanın bu benim üçüncü askerliğim
Ailem beni askere yolcu etti.
Benim asker dönüşümü ve yolumu beklediler.

BİR SONRAKİ..
Rüzgarlar gibi gidenleri , bulutlar ve kalemler ile gelecek askerin yolunu bekliyorum.
Ben doğudan en kuzeye gittim.
Doğu’daki yolcu önce batıya gidecek
Bu yollar sizleri selam duracaklar.

61 yıllık ömrüm ülkeler arası yolculuk eden gezgine benziyor. Masal gibi olmasa da
Yol öyküsü benimki

YOLCULUK..
Kars kışla önü
Makarna var, bira yok günleri
Gri kalabalık hareketlendi
Karşıdan geliyor tertipim
Aramızda mesafe varken
Sert eğitim havasını dağıtmak ister gibi
Bana seslendi.. " Ne haber tertip,ne yapıyorsun."
Ben " HİÇ YAŞAMAYA ÇALIŞIYORUM. "
Tertip" BİZDE YAŞAMAYA ÇALIŞIYORUZ."

Ailemi toprağa verirken,
En amansız hastalığımda,postacı kapımı çaldığı zamanda..

27 Kasım 2020
Sinop