9
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1318
Okunma

İzmir Depremi sonrasında yazılmıştır.
TÜKETTİK HER ŞEYİ NEYİMİZ KALDI
Depremler değil de, bina öldürdü
Malzemeden çalan ocak söndürdü
Sanki savaş görmüş yere döndürdü
Yitirdik her şeyi, neyimiz kaldı
İnsanlık aranır elde fenerle
Sahtekar çoğaldı binbir hünerle
Bu yüzden çekilen, bunca kederle
Bitirdik her şeyi, neyimiz kaldı
Dağı taşı tarla yerine ektik
Çürük zeminlere binalar diktik
Çekilen çileyi birlikte çektik
Batırdık her şeyi, neyimiz kaldı
Virüs peşimizde, zaten gezmekte
Artıyor ölümler, dünya tetikte
Nice türlü âfet, bizi üzmekte
Yatırdık her şeyi, neyimiz kaldı
Dere yatağına yaptık binayı
Bilim affetmiyor böyle hatayı
Taşınca dereler bundan dolayı
Götürdük her şeyi, neyimiz kaldı
Eski uygarlıklar uygarmış bizden
Hititler tepeye yapmışlar düzden
Üç bin beş yüz yıl da önceymiş sizden
Kaptırdık her şeyi, neyimiz kaldı
Boynun neden eğri denilen deve
Demişti ya nerem doğru ki diye
Yalan, dolan, hile içinde hile
Yaptırdık her şeyi, neyimiz kaldı
Yemyeşil alanlar binayla doldu
Arılar, kelebek, böcek yok oldu
Dağlarda çiçekler açmadan soldu
Saptırdık her şeyi, neyimiz kaldı
Ormana madenler yapmak amacı
Ağaçsız kalmıştı dağın yamacı
Hâinler de yaktı ne büyük acı
Sattırdık her şeyi, neyimiz kaldı
Her şey günden güne kötüye gider
Ahlâk bozulunca, dürüstlük biter
Kaybolur ortadan, insâni değer
Yutturduk her şeyi, neyimiz kaldı
Şükrü Atay
02 Kasım 2020 - KOCAELİ
5.0
100% (9)