AH BE ŞABAN ABİ BUNU BANA YAPMAYACAKTIN

Ah be Şaban abi bunu yapmayacaktın
Hani sen hiç ölmeyecektin
Sabah sabah ölmek te nerden çıktı
Akşam akşam ölmek te nerden çıktı
Gülüp eğleniyorduk
Yaşayıp gidiyorduk be Şaban abi

Ne güzel şeydi hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak
Yarın ölecekmiş gibi ibadet etmek
Olmadı be yapamadık be Şaban abi
Ne güzel yaşayıp gidiyorduk
Hiç aklımıza getirmiyorduk ölümü
Öylesine neşeliydik öylesine mutluyduk
Yiyip içip eğleniyorduk
Yaşama sevgisini tadıyorduk doya doya
Nerden çıktı şimdi bu ölüm

Ah be Şaban abi bunu yapmayacaktın
Hani sen hiç ölmeyecektin
Sabah sabah ölmek te nerden çıktı
Akşam akşam ölmek te nerden çıktı
Gülüp eğleniyorduk
Yaşayıp gidiyorduk be Şaban abi
Dertlerimizle başa çıkıyorduk
Hayatı bize zehir etmeye kalkan sıkıntılarımızla
Yaşama sevincimiz kalkan ediyorduk

Olmadı işte Şaban abi
Durup dururken ölmek de nereden çıktı
Ah be Şaban abi olur mu böyle yapılır mı
İnsan birdenbire ölür mü
Hani bir haber vermek de yok mu
Ben gidiyorum siz de hazır olun demek yok mu
Ben sıramı savıyorum
Sıra size gelecek demek yok mu
Bir ufacık veda etmek te yok mu
Bir mektup olsun bırakmak
Bir iki kelam etmek yok mu
Bir küçücük vasiyet etmek yok mu

Ah be Şaban abi bunu yapmayacaktın
Hani sen hiç ölmeyecektin
Sabah sabah ölmek te nerden çıktı
Akşam akşam ölmek te nerden çıktı
Kendi aramızda gülüp eğleniyorduk
Yaşayıp gidiyorduk be Şaban abi

Ahmet KEMAL