ADIM ÖĞRETMEN

“Karanlığın içinde bir nur,
İki cihana yayılan onur,
Vefanın diyarında şerefle
Abide şahsiyet bir odur.”

Adım öğretmen,
Eylülün hazanında başlarım çiçekler dermeye
Haziran güneşinde öksüz kalır kucaklarım.
Tek derdim var cehalet savaşında, dayanamam
Bir tek neferi, ne olursa olsun asla kaybetmeye!

Adım öğretmen,
Kendimden geçerim, ben her yürekte yeniden
Var olurum, mevsimler yetmez, yetemez bize
Biz yaz gibi geçeriz nesillerin yüreğinden
Nesilden nesle yayılır adımız, adımız öğretmen

Adım öğretmen,
Yoksulun gönlünde taht kurarım.
Öksüzün yüreğinde ana olurum.
Yetime bir de ben baba olurum.
Adım öğretmen, gönüllerde dururum.

Adım öğretmen,
Anadolu’nun yarınlarına ben doğarım.
Kurtuluş meşalesinde her daim yanarım.
Elimden tutar, sevdalı vatan çiçekleri
Yarınlarda umut adına hep ben açarım.
Adım öğretmen, şan şöhret istemem
Bana yarınları güzelleştirecek çocuklar isterim.



Mehmet Özcan YASDIBAŞ