0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
385
Okunma
Bir nazarla baktın ki yüzümü dönünce,
Hançer midir, kılıç mı? Saplandı derince.
Buna nasıl dayanır insan? Durdum önce.
Andan sonra deyiverdim: "Ancak yürekle."
Sonu var mı? Bilmem. Bir yola çektin beni.
Yürüdüm yol boyu rota bilip gölgeni.
Sordum bir bilgeye:" Nasıl bulurum onu?"
Bilge cevap verdi bekletmeden:"Emekle."
Vara vara bir dağın eteğine vardım.
Dağ meğer Kâf imiş; ancak adın duyardım.
Tepede bir kuş gördüm; yardan haber sordum.
Kuş söyledi:"Yar bulunur ancak ölmekle."
Doğdum, yılları eskitip sana ulaştım.
Ucu bilinmez yolları, dağları aştım.
Öldüm, dirildim, sayısız derde bulaştım.
En son emir verdin uzaktan:"Bekle!"
