KIŞ MEVSİMİ../ M.KESKİN

Geldi çattı kapıya
Dayandı bir KIŞ mevsimi..
Hissettirmeye başladı soğuklar,
İyiden iyiye kendisini
Yine..Paltolu mantolu kazaklı günler
Çisil çisil buralara yağmurlar düşer
Kısalan günler uzayan geceler
Döktü ağaçlar yapraklarını, kurudu çiçekler
Camların ardında
Soğuk, sert rüzgarlar eser.
Kaldırımlar bomboş
Sus pus (durağan) her yer
Evlerde bir bir tüter bacalar
Sanki o eski günleri anımsatır sokaklar
Gecelerde gezer bozacı
Köşe başından gelir, kavrulmuş mis kestane kokusu
Manavda kırmızı narlar portakallar alıcısının yolunu bekler
Mistik bir kömür kokusu sinmiş etrafa
KIŞ Şimdi..BEREKETİNLE Gel !
Evlere insanlığa huzur ver
Bembeyaz lapa lapa yağ gecelere
Köşe bucak aydınlansın her yer
Yeryüzünden gitsin bütün kötülükler .
Bu Yıl Ömrümüze.. KIŞ..
Güzellikleri Sun.. Bereketler Ver...

MUNİSE KESKİN
DOĞA ŞAİRİ GÜZ GÜLLERİ
11.11.2020
....................