ANNEM
Üşüyorum Anne üşüyorum ben
Beton parçalarının altındaüşüyorum ben Galiba öldüm ben Oysa ne umutlarım vardı Anne, Hayellerim yarıda kaldı Annem Okuyacaktım tamda birinci olmuştum Annem: Mutluyduk biz hepimiz Nereden oldu bu deprem Bak Dünyada kimsemiz kalmadı Kardeşimin sesinide duyamıyorum Odamı göçük altında kaldı yoksa Bir şey duyamıyorum Annem duyamıyorum. Sonsuza denk uğurlanıyorum Öf beAnnem öf nerden bileceksin Densiz bir mütahit Kumunu çalmış demiri çalmış Öğreniyorum sonradan Yanımızdaki bina dimdik dururmuş. Onlarada kalmasın Annem kalmasın, Ozan Neco Baba: |