Geceler hüzün yüklüdür...
Acıların yürekte yüzeye vurduğu...
Kasvetli bulutlar gibi sarar bedenini...
Kalbini sıkar bir el..
Canın yansa da kimse görmez...
Boğazında düğümler zinciri çoktan oluşmuştur...

Oysa ki...
Dil dualarda yalvarır...
Güneş doğsun diye...
Geçmek bilmeyen saliseler...
Asırlara bürünür...
Hüzün yüklü gecelerde...

Kederle yoğrulmuş kalp de...
Çırpınışlar...
Kıyıya vuran dalgaların yorgunluğun da...
Ufuklardan doğacak şemsi bekleyen gözlerse...
Hüküm veremez olmuş göz kapaklarına...

Gecenin karanlığında...
Umutlar birer birer sönerken...
Yüreğin de kan damlaları göl olur...
Boğulursun ama...
Kimse görmez seni...
Etrafında zifiri bir karanlığın...
Yalnızlığı vardır...

Kadı olur hüküm verir...
Hapseder yüreğini...
Yargılamadan...
Dar ağacına kor seni...
Hüzün yüklü...
Gecenin kara yüzü...

Yusuf IŞIK...