1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
469
Okunma
Sonbaharın sert rüzgarı.
Daldan ayırır yaprağı.
Hiç birlik olmamış gibi.
Ömrün garip hikayesi.
Soğuk esen kış rüzgarı,
İndirir tüm meyveleri.
Alır toprak tohumları,
Sarar güzelce onları.
Yaprak tanımaz dalını,
Rüzgar bilir kaderini.
Tohum bırakır kendini.
Bekler ılık yağmurları.
Yaprak kaybolur rüzgarla
Tohumlar çatlar toprakta.
Dönüşürken atasına.
Koyulur yeni hayata.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz