MUCİZE ÇOCUK AYDA

Göçük altında kaldı yüzün minik bedenin
İzmir’de ki depremde yuvan yıkıldı Ayda
Demir çimento çalan mütahitti nedenin
Unutulmaz acıyla canın sıkıldı Ayda

Sıradan bir gün sandın yine annen yanında
Acıkıp susayınca doyurdu her anında
Gözünden ayırmazdı mazide ki zamanda
Yavrum sözü her nefes dile takıldı Ayda

Dizleriyle siperdi girilmez sahasına
Görevini yapmıştı son kez can pahasına
Çaresizdi yapıştı Azrail yakasına
Kendini takas etti boyun büküldü Ayda

Doksan birinci saat bir mucize yaşandı
Nur doğan yüzünde tozda kalan başındı
O an nefes tutuldu Akuttan Cem koşandı
Üstünde ki molazlar tek tek söküldü Ayda

Tüm Türkiye öğrendi Mucizenin gücünü
Elif İdil Aydalar çekmemeli suçunu
İlerde alacaklar mutlak bunun öcünü
Sel gibi oluk oluk yaşlar döküldü Ayda

Yaradana şükürdür zeytin gibi gözlerin
Ayran köfte istemen gülümseten sözlerin
Derinde gizlenecek silinmeyen izlerin
Bu depremde tarihe kanla çekildi Ayda

Meliha Demirtaş