Yaratıldım bir nefesle, masum sunuldum dünyaya
Bedeni tuzla beleyip, kokmasın ‘pişsin’ demişler.
Müjdeler yetişmiş hemen, ecdadım durmuş duaya
Serilsin sofralar bugün, yarenler ‘koşsun’ demişler.

Kundağa sarıp kucakta, Ezanla koymuşlar adımı
ALİ olarak yazmışlar, kütük nüfus kâğıdımı
Terbiye, saygı, hoşgörü, babam verdi öğüdümü
Bu çocuk adam olacak, okusun ‘taşsın’ demişler.

Eğitimde ilk basamak, köyümde merhaba dedim
Şefkat, sevgiyle büyüdüm haksızlık nedir görmedim.
Pozitif baktım hayata, eksiye kafa yormadım
Deli fişek yaş yaşadım, taşınca ‘coşsun’ demişler.

Gençlik Liseli yıllarım, karışık geçti ömürden
Yarın gelecek uğruna, kaçtım beladan çamurdan
Tarla ektim, nadas sürdüm, rahmet bekledim yağmurdan
Bende ki azmi görenler, yorulsun ‘koşsun’ demişler.

İşletme okudum dört yıl, umut sevgi yıllarımdır
Evlendim bir yuva kurdum, üç evladım canlarımdır
Elim uzdur hamaratım, çok sevdiğim bir yanımdır
Kazma ile ter atarken, Yorulsun ‘eşsin’ demişler.

Vatani görevim bitti, kamuda başladım işe
İnsanı Kamile dostum, kafa yormam cahil boşa
Erdemlik kimyamdır benim, olmadım cahile maşa
Bağlamayla dost olunca, kendini ‘aşsın’ demişler.

Yıllar geçti üzerinden, saç beleğe kırlar düştü
Hüzün keder doldurdukça, dertlerimi mızrap deşti
Muhabbetten haz alınca, deli gönül bazen coştu
Dostlar demi yüklü koyup, bize ‘ulaşsın’ demişler.

Kırkı geçtim epey oldu, kemalete yol alırım
İnsanda her ne ararsan, gizlense de ben bulurum
Elbet sıra gelir bir gün, fani göçmüş kul olurum
Gönüllerde gezdiğimde, biraz ’dolaşsın’ demişler.

OZANMERDAN yalan dünya, kimler geldi kimler göçtü
Ne anladın sen hayattan, onca ömür nasıl uçtu
Bugün gene efkârlıyım, içten söyler yürek coştu
Vermişler bağlama sazı, hüzün ‘bulaşsın’ demişler.

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN/25.02.2001