5
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
462
Okunma
Damlalar dökülürken anlatırmış mısralarıma
Yalnızlığın gerçekliğini
Güller solarkende kokarmış dalların da
Umutsuzluğun resmini çizerken toprağa
Bahar yapraklarını dökerken kusarmış içinde ki nefreti
Yollarda ki çakıllar kenetlenmekmiş aslına bir nevi...
Bu aşk bitmesin sonbahar gibi
Döksün bulutlar kar tanelerini
Iri iri düşsün ama incitmesin içimde ki seni
Yağsın yağmur kussun gökyüzü kinini
Çıksın bir fırtına
Getirsin seni bana geri
Yakmadan canını narin o tenini
Gözümden sakındığım gözlerini
Bir bulut gibi süzülüp,
Gönlüme koysun seni
Baharıma can kalbime sevgi...
Yoluma ışık lazım
Bana da sen gibi biri...
5.0
100% (7)