Sızlayan kalpler

Mavimsi bakışın, masalmış meğer
Hani o göllere, suna mı geldi
Gönüller alt oldu, kalmadı değer
Dünyanın efkarı, bana mı geldi

Kurağa bıraktın, kuraksız gülü
Yaşayan gördüğün, camit bir ölü
Firağa düşürdün, uzanan eli
İlk başta gördüğüm, sona mı geldi

Kararmış bulutlar, kapladı arşı
Sislendi havamız, unut barışı
Kafam kazan içi, gözlerim dışı
Ölüm uykusu bu, cana mı geldi

Takılmış gözlerim, kırpmayı versin
Ömrüme nakşetti, en son ki dersin
Bırakın yüreğim, çarpmayı görsün
Bütün özlemler sol yana mı kaldı

Kapılar kilitli, geçilmez eşik
Ömrümüz tek ipte, sallanan beşik
Sızlayan kalplerin, değeri düşük
Artık bu sevda da, mâna mı kaldı

Kor ateş üstünde, demlendik artık
Ağızlar konuşmaz, gemlendik artık
Çise vurdu aşka, nemlendik artık
Gözyaşım kesecek, vana mı kaldı

Kollarım yanımda, bağlanmaz elim
Ders aldım bir kere, dağlanmaz dilim
Yüreğim girdapta, çağlanmaz selim
Aras’ım, Sakarya, Tuna mı kaldı

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
1 Kasım 2020