Gönül kusur bilmez cemalin kapatma
Güzeli beğen gözün gördüğünü alma
Bak pişman olupta saçin başini yolma
Aşki yüreğinle sevesin gönülde solma

Sevgim seninle üzülmesin hanedanim
Her nere gitsem senin yerin sol yanim
Ben gönül verdim sevgimle dostlarım
Aşk ile yürüyorum dönülmez yoldayim

Hangi dünya malı ayağına halı olsun
Payına düşen has değerini nasıl alsın
Ne elmas mücevherin nede pirlantan
Neyi varki sen satasin vakti insandan

Görülmedi dünyanin her bir yaninda
Kula kulluk edenin irgati zamaninda
Asrın sırrı‘mı çözülmüş sanki cihanda
Elbette çok keramet vardır insandan

De hele hangi derdin azabını çekersin
Acıyla geldiğinde sonsuz yola gidersin
Hangi cahil hangi aklın haline yanasın
Günün gelende rabbinden göreceksin

Zaman derdine yandığın yere dönesin
Çektiğin çilenin acı ızdırabına acıyasın
Meğerki sen kendini boş yere yorarsın
Günün gelende rabbimden göreceksin

Unutma mümkün olmayan insanlığını
Zorbalar bir bir vurdukça çektirir vahını
Sevmeye değil ömür alır gider bu canı
Günün gelende rabbimden göreceksin

Berlin / Pevruzi
Hasan Yıldırım