Sasiran degildir saskin olan
asil saskin sasirtandir
Saskinliklarin alasi icinde
kelimeside bulunan asktir
Cogu zaten ondan kaynaklanir,
bunu kulagina küpe yaptir

Sana
kelimesiz mektuplar yazdim
okumasini beceremedim
„gönlün kadar konus“ man gerektigini ögretemedim
Gökyüzündeki yildizlari
saymakla bitiremedim
Arkasina büründügün maskelerinden
Gercek yüzünü göremedim

Kelimeler anlamlarini yitirmis
bir vaziyette
Ayiramadim hangisi gercek
hangisi sahte
Inandim asilsiz vaadlere
Kaldim tek basima, bos ellerimle

Egri dogru hangisi, hangisi hak yasak bunak
Gercekleri gizlemek degildir unutmak
Kendini kandirmaktir ancak
Dünyanin son günü dayanirsin kapima tak tak
Bakma bana öyle aylak aylak, haydi uza
Gercekler cikar bir gün ortaya
Istemesende eninde sonunda
Acilarimi yakamadim hüzün yapragiyla sardigim
püromun ucunda

Ölene kadar bekler demissin
Ben mi seni ölene kadar beklerim?
Seni beklersem ölmem ki güzelim
Olmadigim bir sey icin sevilmektense
Oldugum gibi nefret edilmeyi tercih ederim
Sert ve argo konussamda severim
Özür dilemesini bilmem ben, bana bakma sen

Nasilda aldatirsin egreti dürüstlüünle?
Ben kendimi sarkilarla ifade ederim en iyi siirlerimle

2 tarla 1 dönüm, hayatin tek gercegi ölüm
Oyunlar bitti artik, yalan dolan mecburi
Nefsimize savas actik, zaman geri dönmez ki