3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1283
Okunma
Bir adem evladı vardı,
Ankara’da mukim.
Sanki Ankara ona dardı.
Nerden çıktı bilmem,
Sardı bir gümüş zurna merakı...
Fırsatı ganimet bilen,
Dedemanzadelerin zurnacı başı,
Allayıp pullayıp gümüş zurnayı;
Sundu gümüş zurna zedeye...
Puan sistemiyle çalınır buyurdular,
Cümle gümüş zurnalar.
Daha cümle kapısından girmeden,
Peşrev havası başlar...
Oysa bilinirdi ki " zurnada peşrev olmaz.";
Ama allem edip kallem edip,
Boyadılar adem evladının gözlerini.
O gün bugündür, gümüş zurna çalar oldu.
Duyanlardan evvel kendi kendine,
"Sen bir garip aptalsın,
Gümüş zurna neyine."deyip durdu.
Ankara,23.07.2008 İ.K
Cevap Yaz