VAHŞİ OLAY

Arslanköy’de oldu bu vahşi olay
Hangi öfke, kindi belayı bulan?
Üzüldük, utandık sanmayın kolay
Aramızda çıkmış zehirli yılan

Yarın Ulviye’nin vardı düğünü
Unutamam asla o gördüğümü
Cesaretli tanık çözer düğümü
Empati düşünür vicdanı olan

İtfaiyeciler içeri daldı
Neresinden tutsa elinde kaldı
Nutku tutulmuştu dilleri laldı
Feryatla inledi o büyük alan

Kolay değil onca cana kıyıldı
Herkes çok üzüldü, kimi bayıldı
Cesetler toplandı on bir sayıldı
Nice çiçek vardı açmadan solan

Bitişikte yangın nasıl dururlar
Birde doğruluktan ahkâm vururlar
Engel nedir yok ki arada surlar
Bu mu insanlıktan geriye kalan?

Kim bilir daha O ne can yakacak
Tertipleyen hain seyre bakacak
Kimi lanet, kimi arka çıkacak
Cehalet insanı dertlere salan

Saç, sakal uzamış oldu şikâyet
Terörist demişler başkan nihayet
Bunu diyen salim biriyse şayet
Artık benim bütün bildiğim yalan!

Sağ kalana Allah metanet verdi
Halka hizmet başka yok idi derdi
Atayı, yavruyu, sever öperdi
Şimdi ser karışık duygular talan

Yüce adalete olamaz sözüm
Leyine kullanmak değildir çözüm
Hak yerini bulup görürse gözüm
Buruk sevinç olur içime dolan

Anzeri uzatıp insanı üzme
Hep doğruyu söyle sakın ha bezme
Haklıya sahip çık, yalnızı ezme
Özelliğin seni benzersiz kılan

Ozan Anzeri


1990 Yılında Mersin’e bağlı Arslanköy’de hala soru işaretli 11 can kaybına sebep olan büyük bir yangın olmuştu. Hayatımda o kadar şaşkın, üzgün ve çaresiz kalmamıştım. Tarihe utanç verici, insanlığın ve Arslanköy’ün yüz karası bu olayı şiir diliyle anlatmak istedim. Allah kimseye böylesi felaket göstermesin.