BİZİM DOSTLUK

Eski tanıdığım dostlardan biri
Sevgiye yükselen naraydı bizim
Dertler ile pişmiş işinin piri
Okulda en güzel araydı bizim

Yetmişli yıllarda tanıştık onla
Nice anılar var belki de tonla
Karşılıklı güven bak şimdi anla
Mesajımız arza varaydı bizim

Her şeyi paylaştık beni üzmedi
Uğraştı, didindi boşta gezmedi
Dostluğun sırrını kimse çözmedi
Tam kaynaştığımız yaraydı bizim

Ben fakirdim o da benden fakirdi
Bozulmuş toplumda ender bakirdi
Böl diye ucundan ekmek getirdi
İlk paylaştığımız paraydı bizim

İkimizde dertli o bir başkaydı
Maalesef bu tarzda benden baştaydı
Ayrıldık dünyamdan bir yıldız kaydı
Belli ki bahtımız karaydı bizim

Bir ekmek bulmuşsak o gün mutluyduk
Okumak isterdik çok umutluyduk
Fakirlik, dertleri biz unuttuyduk
En has katığımız şıraydı bizim

Ocak çevresinde ders çalışırdık
Odadan odaya çıra taşırdık
Gece 12’de vedalaşırdık
En has ışığımız çıraydı bizim

Kara yolu üstte kavak dibinde
Mete’nin metelik yoktur cebinde
Çalışkan ahlaklı tam edebinde
Baraka evimiz kiraydı bizim

Bu şartlarda derse hazır olurduk
Yılmadık gayretle didindik durduk
Edebiyat dedik gözünden vurduk
Şiirde en güzel sıraydı bizim

Çokbilmiş olmadık adam seçmedik
Zayıf kişilerle dalga geçmedik
Gurbete gittiysek kalben göçmedik
En güzel yanımız buraydı bizim

Hayatı tanıdık hayret içinde
Bir yıl oldu nikâh otuz üçün de
Ekmek için dostum gurbet göçünde
Yaş otuz beş yolun yarıydı bizim

O mısır satardı bende karsambaç
Çalmadım çalıştım çünkü karnım aç
Arkadaş görünce oyna saklambaç
O kar Arslanköy’ün karıydı bizim

Sabırla oturup saydık parayı
Emek yok, sermaye geçti yarıyı
Ayırdık kar ile yirmi darıyı
100 lira kısa gün kârıydı bizim

Anzeri der hayat pişirdi bizi
Kul önünde mahcup düşürdü bizi
Ayrı diyarlardan deşirdi bizi
Aslında yerimiz saraydı bizim

Ozan Anzeri



40 Yıllık eskimeyen bir dostluğun ürünü, dostuma
en derin sevgilerimle. Yolu açık kalemi keskin olsun