Neva nezaket abidesidir,
Tersi pistir ama...
Ben bir kere yedim sillesini
Asırlık çınar yıkıldı üzerime
Tanrım dedim ben ne yapmışım

Black’i anlatmaya kelimeler yetmez
O Y kuşağının Herkülü
Bir deriz bin yapar, bin deriz on bin yapar
Siyah göklerin karanlık perisi belki
İlahi bu ikisi ne iyi insanlar ki karşıma...

Dünyeviyi sormayınız işte öyle
Esiyor amma kaldıramaz kayanın tozunu
Küçülüp çeplere girecek kadar bir ons altın arar
Kavak ağaçları gibi, kah çeviz, kah çınar, kah salata...
O Tanrısını kaybetmiş, bilinmez bulunmaz der geçer artık.

Derdi büyük Erkan Cem Arslan’ın
Buldozer gibi desem kimi şiirleri, ne yalan.
Doğum günü deyip 30-40 muma üfledi nefesini
Doğaya aşık, Cumhuriyet sevdalısı, yalçın kayalarda gezer.
Kimi düşünür sorar mı Rabbim nedir şiirlerin tercümanı

Yeikuya katıyor felsefe, soruyor; sırat köprüsünü kim yaktı
Dar mur geçecektik diyor üstad Kimbilir;
Yedi başlı ateş ejderhasıyla,
Akıl ağacının bahşettiği üç kuruşluk aklımızı
Tanrım onu da ihtiyacı olana gönderelim, diye ekliyor.

Sayın Asude Vuslat
Yeikuyu işliyor aile ve çocuk konularında
Katıp içine sayısal verilerden bin bir soru
Ağacı, yaprağı, göğü, toprağı, deryayı....
Allahım yarattı, şükürler olsun O’na, diye sesleniyor...

Deyü deyü renkleri sevdiriyor
Kısacık şiirlere manayı giydiriyor
Black’in kankisi canısı olup ilk Yeikuda kaldı
Doğadaki renklerin hangi üçünü seçip aldı
Tanrım Üçrenk’i de ayırma bizlerden

Melody geldi hoş geldi
Sorularıyla esnetti zihinlerimizi
Y Kuşağının 40 yıllık serüveninde
Hangimiz yanmadık çağın ateşiyle
Tanrım sen soluğunu bahşet her birimize