Duy beni
Sessiz çığlığım
Öyle kelimeler saklıyorum
Öyle inci mercan sözler biriktiriyorum ki
Yüreğimin derinliklerinde
Kimselerin duymadığı kelamlarda yüzüyorum
Bu hal nedir diye kimseler sormuyor
Kalemimin sihrini kimse anlamıyor
Şimdi
Umutları gecenin kıyısına nöbetçi bıraktım
Sabaha karşılasın diye
Ruhumun köşelerine oturmuş gizli bir benle
Silkeliyoruz bütün bedeni
Ben ise
Engin dehlizlerde hep bir ben arıyorum
Kalbimin ince çizgisinin bam telinde
Ah be sessiz çığlığım
Biliyorum varlık yokluk çizgisinin orta yerinde
kaybolmuşum asırlar olmuş
Hayalen duruyorum bu diyarda
Ruhum ötelere çoktan göç etmiş
Ondandır gözlerimin hep yere bakması
Ondandır kelimelerin boğazdan çıkmayışı
Ah sessiz çığlığım
Geceler sükûta erdi
Arıyorum bensizliğimin içindeki beni
Çorak topraklarda sağır ve dilsiz olmuşum
Neredesin
Ruhumda aşkı süruru nakış nakış ördüğüm
Neredesin umutlarımın yamaçlarına aşk diye ektiğim
Söyle sessiz çığlığım