2001 yılında çalıştığım lisede veli toplantısındaki velilere serzenişimdi.

Anlatırsın, dinler gibi gözükür.
Süzülür!
Sanırsın ki üzülür,
Paça yırtık yaka kirli,
Yine kavga etmiş belliki.
Biri ikisi dördü,
Hoş görüldü.
Bir jöle hevesidir aldı yürüdü,
Arkasından tüm okulu sürüdü.
Sabır hocam ya sabır büyüklük sende kalır.
Al eline bıçağı kazı okul sırasını,
Bilmezmisin baban verdi parasını.
Senden sonra gelecekler,
Düşünmezsin sonrasını.
Sabır hocam ya sabır, büyüklük sende kalır.
Ana avrat dümdüz gider, arkadaşmış şaka eder.
Al birini vur ötekine, hepsi birbirinden beter.
Sabır hocam ya sabır, büyüklük sende kalır.
Aileler! yeter artık,
Geç kalıp, tüm ümitler bitmeden,
Sopasını yemeden,
Gençlik elden gitmeden,
Sahip çıkalım senin benim demeden.
Bir yaraya parmak bastım,
İnanınki yoktu kastım.
Çoğunuza biraz küstüm.
Bundan sonrasını, verip el ele,
Götürelim güzele.
Burada düşen sizlere.
Yardımcı olmak bizlere.