0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
383
Okunma
Volkanlar kaynıyor ruhumun derinliklerinde
Bu katran karası gecelerde
Yine uykusuz olduğumu nereden bileceksin
Sevgiden nasip almamışsın
Çünkü kalbin taşlaşmış
Sen oluyorsun her dokunduğum gördüğüm
Siluetin yansıyor gecenin penceresinde
Odamın o gri camına
Kaybolacaksın biliyorum dokunsam
Çöldeki serap gibi
Sonbahara benziyor yokluğun
Güneş olsa da ısıtmıyor ve
Yüreğimi üşütüyor vefasızlığın
Yazık ben sana halen bugünüm derken
Sen adımı çoktan dün koymuşun
Oysa ben adını ilkbahar koymuştum
Sözlerin o kadar inandırıcıydıki
Ettiğin yeminlerle kanıp
İşte doğru insan demiştim
Ah demez olsaydım neren de bilecektim
Bir gün benden sıkılıp
Bir kağıt misali buruşturup
Bir kenara atacağını
5.0
100% (2)
