“Belâ!” dedin ya hani Rabbin sorduğu anda
O an kulluk sıfatı hayat bulmuştu canda
Yürümeye başladın, iki kapılı handa
İmanını ihlâsla berk etmek zorundasın.

Bıktım zannediyorsun, aslında bıkılmıyor
Nefsindeki son kale bir anda yıkılmıyor
”Ben bu handan çıkayım” deyince çıkılmıyor
Sayılı nefesini tüketmek zorundasın.

Dünya otağı böyle; oturur, kalkamazsın
İstesen de bir türlü eteği silkemezsin
Gurk bozmuş tavuk gibi folunu cılkamazsın
Kulluğunla nimeti hak etmek zorundasın.

Ne sen bilirsin ömrü ne de senin ervahın
Nefesin tükense de tükenmez ki tamahın
Kabul olur belki de pişmanlığın, eyvahın
Tövbelerle hatadan çark etmek zorundasın.

Muhacir sen elinle talan etme her yanı
Yerli yerinde kullan bahşedilen bu canı
Sana her şartta yeter; yeter ki Rabbi tanı
Bezm-i Elest sırrını fark etmek zorundasın.

-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
11.10.2020 – DENİZLİ.