Uzaktan sevmek.
Biliyorsun;
Bunun nasıl bir şey olduğunu.
Uzaktan sarılmak,
Uzaktan dokunmak,
Uzaktan koklamak...

Sen; hem vardın, hem yoktun...
Telefonumun içindeydin.
Aramızda kilometreler vardı
Ama ben sana sarılmayı başardım.
Kalbine dokunabildim,
Ruhunu koklayabildim.

Sen; hem benimdin, hem değildin...
Her gün yanından yüzlerce insan geçerdi
Hem de yüzüne bile bakmadan!
Oysa ben seni biraz daha fazla
Görebilmek için;
Prizin başında saatlerimi geçirirdim.

Sen; hem gerçektin, hem hayaldin...
Çoğu zaman gerçek olduğuna inanmazdım
Bütün bunlar, bu duygular hayal gibiydi.
Ama sadece bir mesajla
Kalp ritmimin hızlanması
Hayal olabilir miydi?

Kafamızda imkansız binbir soruyla,
Aramızdaki saçma kilometrelerle,
Elektrik kesintilerine ettiğimiz küfürlerle,
Yan yana olamadığımız her güne lanet ederek,
Geceler boyunca birbirimizi gelecek hakkında avutarak,
Yıllarımızı yitirdik...

Ama ben artık buna dayanamıyorum,
Mesafeler bitti dediğimiz anda,
Araya giren kilometrelerden çok yoruldum.
Tenini hayal etmek tüketti beni.
Nolur anla beni, seni azad ediyorum,
Artık prizden uzaklaşabilirsin...