4
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
630
Okunma
Y’den...
Şimdi düşünüyorum
Ne güzel ihtiyarlıyormuş insan
Hiç düşünmedim seni
Unuttum yıllar sonra
Böyle de yaşanıyormuş demek ki
Gecenin ılık rüzgarında
Yıldızları söndürmek birer birer
Şehrin en yüksek tepesinde
Çoban yıldızıyla bahse girip
Güneşi doğurmak seninle
Derdi tasası olur muydu gençliğin
Kır kahvesinden ayrılıp
Kumsalda yürümek mi güzeldi
Kır kahvesine dönüp çay yudumlamak mı seninle
Şimdi aynı bankın çevresinde
Bahsetmek ordan burdan
Arkadaşların yalnız bırakması bizi
Benim de kalemim eksik bahanesiyle
Kırtasiyeye yürümek vardı seninle
Ne sen bir günaydın dedin
Ne de ben
Uzun yıllar boyunca
Öylesine adımlamışız yolları
Şimdi düşünüyorum da
Ne güzel ihtiyarlıyormuş insan
Hayat öğretti elbette
Ne ay yerinde dururmuş
Ne de güneş doğarmış aynı yerden
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz