16
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2093
Okunma
Bu ne biçim sevda, bir türlü bitmez
Büyüdükçe yaram, kanıyor anam.
Onunla her anım, aklımdan gitmez
Dur dedikçe bu göz, akıyor anam.
Her yolu denedim, ama olmadı
Unutmak istedim, beynim almadı
Kalbe girdi bir kez, inan çıkmadı
Sön dedikçe bu köz, harlıyor anam.
N’olurdu vefasız, vicdana gelse
Kalbimde saplanan sevdayı bilse
Ona olan sevgim, yüreği delse
Gül dedikçe bu yüz, gülmüyor anam.
Çekilir mi bunca, ağrı, sızılar
Biter mi yazdığım, onca yazılar
Bilmiyorum bana, ne tür nazı var
Yâr dedikçe bu kalp, kanıyor anam.
Var gel ağlamaktan, gözüm körleşti
Bendeki bu sevdam, kalbe yerleşti
Sevdikçe acılar, dertler birleşti
Git dedikçe bu kor, gitmiyor anam.
Bu nasıl sevdaymış, ben bilemedim
Ben böylesine dert, acı görmedim
Ondan başkasını, böyle sevmedim
Sev dedikçe bu yâr, sevmiyor anam.
Hep çekecek miyim, bu kederleri
İnan ki kaldırmaz, kalbim dertleri
Düşündükçe geçen, bu zor günleri
Çık dedikçe bu can, çıkmıyor anam.
ADALETİN SESİ
9-7-2008
Cevap Yaz