Bak uyudu yine yeryüzü
Yerini bana bıraktı
Bulutlar görevlerini devrettiler bana
Ağlıyorum
Bir köşeye çökmüş sessiz sakin duran
Sokak çocuğuyum sanki
Ellerim üşüyor
Nefesimle ısıtıyorum
Kalbim üşüyor
Isıtacak kimseyi bulamıyorum
Sanki bir sokak kedisiyim
Hayatın bütün kötülüklerinden
Zorla sıyrılmış
Ve korku içinde yaşayan
Geleni inceleyen
Gidenin ardından baka kalan
Yeryüzü uyuyor bu saatlerde
Kimsesizliğin sesi kulağımda
Ben sağır oluyorum
Verilen görevi yerine getiriyorum
Ağlıyorum
Sabah olmaya başladı
Yeryüzü uyanıyor
Gitmeliyim
Şimdi sahte gülüşlerle
Güneşleyim
Yavaş yavaş doğuyorum
Çoktan ölmüş olmama rağmen
Yeryüzü uyandı
Aydınlık değilde gerçek karanlığın içindeyim şimdi
Gerçek ışık saçıyorum sahte insanlara
Ben çok yoruldum
En iyisi
Gece bitti sen başla